Ada Waninge deelde (net voor corona) een prachtig verslag over het bezoek aan het Schoolmuseum. Regelmatig schrijft ze over haar dagelijkse belevenissen.

Zo scheef ze vol enthousiasme over het bezoekje aan het Schoolmuseum: 𝘎𝘦𝘳𝘢𝘳𝘥 𝘦𝘯 𝘪𝘬 𝘴𝘵𝘰𝘯𝘥𝘦𝘯 𝘣𝘪𝘫 𝘥𝘦 𝘷𝘪𝘵𝘳𝘪𝘯𝘦𝘴 𝘵𝘦 𝘻𝘰𝘦𝘬𝘦𝘯 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯 𝘭𝘦𝘴𝘮𝘦𝘵𝘩𝘰𝘥𝘦𝘴𝘤𝘩𝘳𝘪𝘧𝘵𝘫𝘦𝘴 𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘳𝘬𝘦𝘯𝘥𝘦𝘯 𝘥𝘦 𝘣𝘦𝘬𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘭𝘪𝘫𝘯𝘵𝘫𝘦𝘴: 𝘦𝘦𝘯 𝘴𝘮𝘢𝘭 𝘨𝘦𝘥𝘦𝘦𝘭𝘵𝘦 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘥𝘦 ‘𝘣𝘶𝘪𝘬’ 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘭𝘦𝘵𝘵𝘦𝘳𝘴 𝘦𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘨𝘳𝘰𝘵𝘦𝘳 𝘨𝘦𝘥𝘦𝘦𝘭𝘵𝘦 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘥𝘦 𝘭𝘶𝘴𝘴𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘴𝘵𝘦𝘭𝘦𝘯. 𝘞𝘦 𝘻𝘢𝘨𝘦𝘯 𝘰𝘯𝘴𝘻𝘦𝘭𝘧 𝘸𝘦𝘦𝘳 𝘻𝘪𝘵𝘵𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘵 𝘥𝘦 𝘵𝘰𝘯𝘨 𝘶𝘪𝘵 𝘥𝘦 𝘮𝘰𝘯𝘥.